فرزندان هراکلس

فرزندان هراکلس یکی از آثار کمتر شناخته‌شده اوریپیدس است که در حدود سال 430 پیش از میلاد به صحنه رفته است. این نمایشنامه، داستان اورلوس و فرزندانش را روایت می‌کند که در سایه‌ی نام پدر بزرگوارشان، هراکلس، دچار بحران هویتی و چالش‌های اخلاقی می‌شوند. رنج‌ها و مصیبت‌های این خانواده، نمایشی از قدرت و ضعف انسانیت در مواجهه با سرنوشت و تقدیر است.

اوریپیدس با استفاده از شخصیت‌های پرشور و دیالوگ‌های متفکرانه، موضوعاتی چون عشق، فداکاری و وظایف خانوادگی را بررسی می‌کند. در این اثر، تماشاگران به عمق احساسات و کشمکش‌های درونی شخصیت‌ها پی می‌برند و این که چگونه بار نام و میراث پدر بر دوش فرزندان سنگینی می‌کند.

غلامرضا شهبازی نیز با ترجمه و بازنویسی این اثر، تلاش کرده است تا زیبایی و عمق فلسفی آن را به زبان فارسی منتقل کند. این نمایشنامه نه تنها به عنوان یک اثر ادبی کهنی شناخته می‌شود، بلکه به خوانندگان امروزی نیز فرصتی می‌دهد تا با بار معنایی و فرهنگی آن آشنا شوند.