برج

در داستانی که به قلم J.G. Ballard و علی‌اصغر بهرامی به تصویر کشیده شده، دنیایی از تنش، تعارض و زیبایی نهفته است. زنان با روحیه‌ای قوی و اراده‌ای محکم در فضایی محدود و زیبا قرار گرفته‌اند. با افزایش تنش‌ها، احساسات و موقعیت‌های پیچیده‌ای شکل می‌گیرد که هر کدام نشانه‌های خاص خود را دارند.

شعله‌های آتش به عنوان نماد تغییر و تحول در این روایت انسانی، دوری و نزدیکی‌ها را به تصویر می‌کشند. صندلی‌های عتیقه، به عنوان نمادی از تاریخ و هویت، از طریق صدای ترق‌ترق خود، داستان‌های ناگفته‌ای را بازگو می‌کنند. این کشمکش‌ها و تقابل‌ها، همه به نوعی در بستر روابط انسانی بررسی می‌شوند.

تجربه‌ای ناب در این کتاب وجود دارد که پزشکی، هنر و انسانیت را به یکدیگر پیوند می‌زند. بازگشت به خود و بررسی چالش‌های هویتی در دنیای مدرن، خواننده را به یک سفر درونی دعوت می‌کند. در این میان، تضادها و زیبایی‌های زندگی به شیوه‌ای جذاب نمایش داده می‌شوند.